ଖବର

ଗବେଷଣାରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ଲୋକମାନେ ପୂର୍ବ ଅପେକ୍ଷା ଅଧିକ ପୋର୍ଟେବଲ୍ ମୋବାଇଲ୍ ଚାର୍ଜର ଭଡା ନେଉଛନ୍ତି।

କିଛି ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯେତେବେଳେ ଚୀନରେ ସେୟାର ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ପ୍ରଥମେ ଦେଖାଯାଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ସନ୍ଦେହବାଦୀଙ୍କ ଅଭାବ ନଥିଲା। ଏହି ବ୍ୟାଟେରୀ ପ୍ୟାକ୍, ଯାହାକୁ ଏକ ଛୋଟ ଫ୍ରିଜ୍ ପରି ଛୋଟ ଚାର୍ଜିଂ ଷ୍ଟେସନରେ ଧରି ଏବଂ ଛାଡି ଦିଆଯାଇପାରିବ, ଆପ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ଭଡା ଦିଆଯାଇପାରିବ। ଏହା ସହରବାସୀଙ୍କୁ ଟାର୍ଗେଟ କରିଥାଏ ଯେଉଁମାନେ ଦୌଡ଼ି ପଳାଇବା ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କର ଫୋନକୁ ଚାଲୁ କରିବାକୁ ଆବଶ୍ୟକ କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସମାଲୋଚକମାନେ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ ଯେ ଯେତେବେଳେ ସେମାନେ କେବଳ ନିଜର ଫୋନ୍ ବହନ କରିପାରିବେ ସେତେବେଳେ କାହିଁକି କେହି ଏକ ପୋର୍ଟେବଲ୍ ଚାର୍ଜର ଭଡା ନେବାକୁ ଚାହିଁବେ।

ହଁ, ଏହା ଜଣାପଡୁଛି ଯେ ବହୁତ ଲୋକ ଏହି ଧାରଣାକୁ ପସନ୍ଦ କରୁଛନ୍ତି।

ଦେଶର ଦୁଇ-ତୃତୀୟାଂଶରୁ ଅଧିକ ସପିଂ ମଲ୍, ରେଷ୍ଟୁରାଣ୍ଟ, ବିମାନବନ୍ଦର ଏବଂ ଟ୍ରେନ୍ ଷ୍ଟେସନ୍‌ଗୁଡ଼ିକ ଏବେ ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ଭଡ଼ା ଷ୍ଟେସନ୍‌ରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ। ଏବଂ ଦୁଇ-ତୃତୀୟାଂଶରୁ ଅଧିକ ବ୍ୟବହାରକାରୀ 30 ବର୍ଷରୁ କମ୍ ବୟସର। ଉତ୍କର୍ଷର ଶିଖର ଅବଧିରେ, 35ଟି ଭେଞ୍ଚର କ୍ୟାପିଟାଲ୍ ଫାର୍ମ ମାତ୍ର 40 ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ସେୟାରିଂ ବ୍ୟବସାୟରେ 160 ନିୟୁତ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାରରୁ ଅଧିକ ପୁଞ୍ଜି ନିବେଶ କରିଥିବା ଜଣାପଡ଼ିଛି।

କିଛି ବାକି ଖେଳାଳିଙ୍କ କହିବା ଅନୁସାରେ, ଏହି ଶିଳ୍ପର ଏକ ଲାଭଜନକ ଭବିଷ୍ୟତ ହୋଇପାରେ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ପାଇଁ ସୋର୍ସିଂ ମୂଲ୍ୟ US$10 ରୁ US$15 ମଧ୍ୟରେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚାର୍ଜିଂ ଷ୍ଟେସନ ପାଇଁ US$1,500 ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ। ଏହି ଖର୍ଚ୍ଚ ଏକ ଡକଲେସ୍ ବାଇକ୍ ସେୟାରିଂ ବ୍ୟବସାୟ ସ୍ଥାପନ କରିବା ଅପେକ୍ଷା ବହୁତ କମ୍, ଯେଉଁଠାରେ କେବଳ ଏକ ବାଇକ୍ ପାଇଁ ଶହେ ଡଲାର ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇପାରେ। ତାହା ରକ୍ଷଣାବେକ୍ଷଣ ଏବଂ ପୁନରୁଦ୍ଧାର ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଥିବା ଟଙ୍କାକୁ ଗଣନା କରୁନାହିଁ। ଭବିଷ୍ୟତ ଏତେ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଦେଖାଯାଉଛି ଯେ ପୂର୍ବରୁ ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ସେୟାରିଂ ଛାଡ଼ି ଦେଇଥିବା ଜଣେ ଖେଳାଳି ଏବେ ଫେରିବାକୁ ଚାହୁଁଥିବା ଜଣାପଡ଼ିଛି।

କିନ୍ତୁ ଯଦି କୌଣସି ବିଶାଳ କମ୍ପାନୀ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରବେଶ କରେ, ତେବେ ଏହା ପ୍ରତିଯୋଗିତାମୂଳକ ଚାପ ଆଣିପାରେ। ପ୍ରତିଯୋଗିତାର ଏକ ନୂତନ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ, ସେୟାରିଂ ପାୱାର ବ୍ୟାଙ୍କ ବଜାର ଏକ ନୂତନ ଶିଳ୍ପ ୟୁନିକର୍ଣ୍ଣକୁ ଜନ୍ମ ଦେବ।